Semalam saya menerima surat peringatan berkenaan kesilapan memasukkan markah pelajar. Pelajar tersebut yang sepatutnya lulus, mendapat A telah gagal (F)...kalau saya jadi pelajar itu pun saya pasti mengamuk. Lalu saya diminta menjawab secara bertulis berkenaan hal ini.
Alkisahnya, saya sudah memaklumkan kepada semua pelajar agar memasuki kelas yang mereka register di awal semester. Namun masih ada yang tidak mahu berganjak, kononya suka dengan kelas saya (ni ada unsur-unsur riak dan bangga sikit, bila menaip) Bagi yang namanya di group lain, saya memohon mereka ke group tersebut. Namun kecuaiannya saya juga kerana tidak tahu bahawa pelajar lelaki yang bernama 'R' ni masih dalam group saya sedangkan namanya di dalam group yang lain. Ini kerana ada pelajar yang dari group lain tetapi mahu belajar di kelas saya ada memaklumkan hal ini kepada saya. Tetapi 'R' tidak berbuat demikian. Lalu semasa keputusan peperiksaan keluar, beliau menelefon saya bertanya mengapa beliau gagal? Saya dengan selamba boleh menjawab, "eh..kelas saya tak ada yang gagal lah" Rupanya markah gagal tersebut diberi oleh pengajar di dalam group tersebut kerana beliau mendapati "R" tidak memasuki langsung kelasnya dan tidak dapat dihubungi.
Paling mengejutkan, pengajar tesebut adalah Mr A(beliau membuat part time di tempat saya) alahai....nampak sangaat kami di rumah tak sempat berinteraksi....suami menjelaskan beliau sudah meminta rakan-rakan pelajar tersebut mencari si "R" namun tidak berjaya, malah "R" tidak memaklumkan kepadanya. Jika saya tahu, passti saya sudah menyerahkan markah beliau kepada Mr A untuk dimasukkan sebab pelajar yang seorang lagi, saya telah memaklumkan kepada jurulatihnya.
Aduahaii....betapa kerdilnya saya..."Wahai Tuhan kami! Janganlah Engkau mengirakan kami salah jika kami lupa atau kami tersalah. Wahai Tuhan kami Janganlah Engkau bebankan kepada kami bebanan yang berat sebagaimana yang telah Engkau bebankan kepada orang-orang yang terdahulu daripada kami. Wahai Tuhan kami Janganlah Engkau pikulkan kepada kami apa yang kami tidak terdaya memikulnya. Dan maafkanlah kesalahan kami, serta ampunkanlah dosa kami, dan berilah kami rahmat kepada kami. Engkaulah penolong kami, oleh itu tolonglah kami untuk mencapai kemenangan terhadap kaum-kaum yang kafir". (Al Baqarah, 286)
Dalam keadaan yang agak bimbang, saya menghubungi pihak yang mengirim surat "puan jawab jer surat tue, itu keperluan ISO jer sebenarnya" Fffuuhhh....saya menarik nafas lega walaupun di dalam hati saya resah tidak terkira.
